Święta kościelne
Święta stanowią nieodłączony element każdej z religii, a także funkcjonowania państwa, mogą więc przybierać czysto świecki oraz duchowy charakter. W przypadku kościoła katolickiego świąt tych jest naprawdę dużo, jednak do tych najważniejszych zaliczymy kilka z nich oraz wyróżnimy kilkanaście o podwyższonym znaczeniu. Najważniejsze jest z pewnością święto Wielkiej Nocy, pamiątka zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, chociaż w dobie komercjalizacji i globalizacji widoczny jest trend kreowania świąt Bożego Narodzenia, czy też Gwiazdki na te, które są najpopularniejszymi, jako czas dawania prezentów, wspólnych rodzinnych wieczorów i tak dalej. Oprócz tego wyróżnić będziemy mogli jeszcze wiele, wiele więcej świąt, jednak z tymi związane są najgłębiej zakorzenione tradycje i to właśnie te oczekiwane są przez okres całego roku przez większość dzieci, ale także i przez dorosłych. Z nimi wiązać będzie się też czas najdłuższej przerwy od pracy, nauki i większych obowiązków, który jest zapewniony ustawowo.
Boże Narodzenie
W tradycji czysto chrześcijańskiej Boże Narodzenie traktowane jest jako święto, które upamiętniać ma przyjście na świat Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Święto będzie to miało także swój wymiar liturgiczny i to stały, przypada zawsze na dnia dwudziestego piątego grudnia, oczywiście na podstawie kalendarza gregoriańskiego. Boże Narodzenie poprzez czterdziestodniowy okres oczekiwania, a mianowicie trwa przez cztery kolejne niedziele i zwany jest adwentem. W kościołach, które nadal celebrować będą liturgię opierającą się o kalendarz juliański, czyli głównie kościół wschodni, prawosławny, boże narodzenie obchodzone będzie dnia siódmego stycznia, jest to jednak bardzo mała różnica. Do najstarszych świadków, którzy pisali o narodzinach Jezusa z pewnością zaliczyć będzie można Hipolita. W komentarzu, który sporządził do księgi daniela, który datowany jest na rok 203 pisał on, że przyjście wcielonego Pana, który narodził się w Betlejem, miejsce miało ósmego dnia przed kalendami styczniowymi, czyli właśnie dwudziestego piątego grudnia. Data takowa podana została także przez jednego z rzymskich historyków kilkanaście lat później. Dzisiaj jednak wiemy, że obliczenia te nie muszą być prawdziwymi i dokładnymi oraz mogła zajść znaczącą pomyłka o dobre kilka miesięcy, gdzie Jezus urodzić mógł się w okresie wiosennym, nie jest to jednak najważniejsze, najważniejsza jest sama tradycja, pamięć oraz wiara w jego przyjście.
Wielkanoc
To najważniejsze ze świąt w kościele katolickim inaczej nazywane będzie także Paschą i z pewnością zaliczone może być do jednych z najstarszych świąt, które będzie miało na celu upamiętnienie zmartwychwstania Jezusa. Poprzedzający je tydzień, stanowi okres przypomnienia najważniejszych wydarzeń dla kształtowania się wiary i nazywany jest on wielkim tygodniem. Trzy ostatnie dni tego tygodnia zwane są Triduum Paschalnym. W chrześcijaństwie tak naprawdę każda niedziela to pamiątka p zmartwychwstaniu Chrystusa, jednak ta akurat jest wyjątkową i najbardziej uroczystą. Samo zmartwychwstanie jest świętem ruchomym i nie przypada Zasze w ten sam dzień, jest to okres od końca marca, do początku maja, przeważnie jednak przypadka w kwietniu. Z Wielkanocą związanych będzie bardzo wiele ciekawych tradycji, takich jak malowanie jajek, śmigus-dyngus, wielkanocne śniadanie i wiele, wiele innych, które bezpośrednio powiązane będą z danym regionem, jego historią oraz kulturą. Konsumpcyjnym symbolem tych świąt będzie z pewnością zając wielkanocny, który przynosi dzieciom jajka, chowając je w różnych miejscach ogrodu.
Boże Ciało
Poprawna nazwa tego jednego z ważniejszych świąt w kościele to Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, gdzie obchodzona jest ona ku czci Najświętszego Sakramentu, jest to święto nakazane, które przypada dokładnie sześćdziesiąt dni po Wielkanocy. W czasie tym szczególnie wspomina się czas ostatniej wieczerzy oraz przeistoczenie dokonane przez Jezusa. Pamiątką tego wydarzenia kościół obchodzi uroczyste msze, a na ich zakończenie odbywa się procesja ulicami miast, czy też wsi z obliczem najświętszego sakramentu, do kolejnych czterech ołtarzy rozstawionych w różnych miejscach.
Wniebowstąpienie Pańskie
Wniebowstąpienie Pańskie jest jednym z ważniejszych świąt, które upamiętniać będzie wstąpienie wraz z ciałem i duszą Jezusa do nieba po jego zmartwychwstaniu. Święto to tradycyjnie obchodzi się czterdzieści dni po zakończeniu soboty wielkanocnej. Wniebowstąpienie to swojego rodzaju ukoronowanie oraz zakończenie ziemskiego życia Jezusa i jednocześnie jego tryumf. W dziesięć dni po wstąpieniu do nieba, natomiast miejsce ma zesłanie ducha świętego. Jezus przez okres czterdziestu dni pomiędzy zmartwychwstaniem, a przejściem do nieba, przebywał cały czas wśród swoich uczniów. Po upływie tego właśnie czasu apostołowie razem udali się na górę oliwną, sama ewangelia nie podaje tego miejsca, twierdzi tak jednak tradycja, gdzie Jezus w ich obecności uniósł się ku niebiosom i zniknął. Wniebowstąpienie jest między innymi opisane w Ewangelii Marka oraz Łukasza, a oprócz tego w Dziejach Apostolskich. Kościół katolicki dla upamiętnienia wniebowstąpienia Chrystusa ustanowił właśnie te święto. Schizma w kościele i jego podział na zachodni oraz wschodni spowodowało, że w kościele prawosławnym opieranie się na innym kalendarzu, a mianowicie juliańskim powoduje, że data ta jest trochę przesuniętą na późniejszy okres, jest to tylko różnica w samym obrządku, a w świętach tych nie chodzi o podanie dokładnej daty wniebowstąpienia i tak są one przecież ruchome, ale o tradycję oraz pamięć.
Inne Święta
Kościół katolicki jest jednym z tych, w którym prawie każdego dnia będziemy mogli natrafić na kolejne święto. Oczywiście większość z nich będzie pomniejszymi i powiązana z wybitniejszymi postaciami świętych. Inne wiązać będą się natomiast z ważnymi wydarzeniami religijnymi, czy też ważnymi postaciami żyjącymi w kręgu Jezusa, takimi jak Matka Boska, czy też uczczenie ducha świętego i wiele, wiele innych tym podobnych. Jednocześnie w przeciągu roku dwa miesiące poświęcone są w pełni matce Jezusa, a mianowicie maj i październik.