Pius X
Właściwe imię tego jednego z nowożytnych papieży to Giuseppe Melchiore Sarto. Urodził się on w pierwszej połowie wieku dziewiętnastego, swoją posługę pełnił natomiast od roku 1903, obejmował tą funkcję mając więc prawie siedemdziesiąt lat. Obecnie jest on jednym ze świętych w kościele katolickim co z pewnością utwierdzić może nas w przekonaniu jak bardzo jego posługa była ważną dla chrześcijańskiego świata. Obecnie jest on także patronem bractwa kapłańskiego świętego Piusa dziesiątego. Do jego najważniejszych osiągnięć zaliczyć będziemy mogli między innymi utworzenie kilka lat po objęciu funkcji papieża Biblicum w Rzymie, czyli instytutu biblijnego, który zajmował się sprawami dotyczącymi problemami z przetłumaczeniem niektórych fragmentów biblii, jej interpretacji oraz wielu, wielu innych tym właśnie podobnych elementów, które w tym przypadku posiadają dosyć duże znaczenie. Jego życiową dewizową, większość papieży takowe posiadało, było hasło: „Wszystko odnowić w Chrystusie”, czy też poprzez Chrystusa.
Życie Giuseppe Melchiore
Urodził się on w wiejskiej rodzinie, jego ojciec był listonoszem oraz szwaczką. Istnieje informacja, którą obecnie potwierdza kilka starszych źródeł, że jego ojciec był Polakiem, który jednak wyemigrował za poszukiwaniem chleba z terenów wielkopolski, czy też górnego śląska właśnie do Włoch, gdzie zmienił swoje nazwisko z Jana Krawca, sama matka natomiast była już rodowitą włoszką. Oficjalna genealogia, którą znaleźć będziemy mogli w Rzymie, będzie nam jednak mówiła coś całkowicie innego o pochodzeniu rodziców papieża, sprawa ta jednak nie jest chyba najważniejszą. Pewnym jest jednak, że żył on w wielodzietnej rodzinie, jego rodzice posiadali bowiem dziesięcioro dzieci. Od momentu kiedy ukończył dwanaście lat rozpoczął pobieranie nauk seminaryjnych i takowego stypendium od weneckiego patriarchy, co dało mu możliwość wstąpienia do seminarium. Wyświęcenie na kapłana miało miejsce w roku 1859. Młody ksiądz okazał się wyśmienitym kaznodzieją, który jeździł po pobliskich wioskach, by odprawiać eucharystię, głosić boże słowo i rozprzestrzeniać w ludzkich duszach wiarę w Jezusa. Jego talenty bardzo szybko zostały docenionymi, nawet przez stolicę apostolską, gdzie otrzymuje on z rąk papieża Leona trzynastego tytuł biskupa. Najwięcej uwagi jako biskup zwracał on przede wszystkim na formację duchową młodych mężczyzn, którzy uczyli się w seminarium i pragnęli poświęcić swoje życie Bogu. W latach dziewięćdziesiątych objął on patriarchat nad Wenecją i został jej kardynałem.
Konklawe i Papiestwo
W momencie śmierci ówczesnego papieża, a mianowicie Leona trzynastego miejsce miało tradycyjne zebranie się konklawe. Moment ten był historycznym, gdyż wtedy po raz ostatni złożone zostało veto, które z resztą postawione było przez jednego z polskich kardynałów w imieniu austryjackiego cesarza. Spowodowało to wyeliminowanie jednego z kardynałów. Spowodowało to, że w kolejnym wyborze, większość głosów otrzymał już Giuseppe Melchiore, który przyjął imię Piusa dziesiątego, od tego momentu rozpoczęła się jego funkcja piastowania papiestwa.
Jedną z pierwszych decyzji którą podjął pius dziesiąty było zakazanie stosowania ekskluzywy państwowej, która miała miejsce właśnie w momencie kiedy on został wybierany na papieża. Jego pierwsze błogosławieństwo urbi et orbi udzielone zostało w bazylice świętego Piotra, w czasie tym przyjął także hasło kierujące jego pontyfikatem, a mianowicie Wszystko odnowić w Chrystusie. Tak samo jak wcześniejszy papież noszący takie samo imię, a mianowicie pius IX, uznał się za więźnia Watykanu. Był to pierwszy papież, któremu udało się uczynić z Rzymu bezpośrednie centrum jeśli chodzi o kościół katolicki i najważniejsze miejsce powiązane z tą religią. Był on bardzo przeciwnym jeśli chodzi o modernizm katolicki, oprócz tego także agnostycyzm. Od pierwszego września roku tysiąc dziewięćset dziesiątego księża zobowiązani byli składać przysięgi anty modernistyczne, które sam z resztą stworzył. Papież dopuszczał do sakramentu komunii świętej dzieci, które ukończyły już siódmy rok życia oraz był przychylny ułatwieniu dostępu do eucharystii osobom chorym. Oprócz tego na jego polecenie opracowany i wydany został nowy śpiewnik gregoriański, oprócz tego miejsce miała także reformacja brewiarzu, którym posługują się kapłani. Był on propagatorem badania pisma świętego, między innymi poprzez założenie instytutu biblijnego w Rzymie, co uznawane jest za jedno z największych jego dokonań, z pewnością, za takowe możemy je właśnie uznać.
Jeśli chodzi o nasz kraj, z pewnością pius dziesiąty był mu przychylny, a nawet jeśli nie to jego stosunek był w najgorszym wypadku neutralnym. Ksiądz Adam Sapiecha, znana polska postać została z jego ręki uczyniona papieskim szambelanem, oprócz tego doprowadził do beatyfikacji jednego z śląskich jezuitów. Z jego to właśnie ręki świątynia znajdująca się na jasnej górze wyniesiona została do rangi, czy też godności bazyliki, gdzie jej ustanowienie miało miejsce dnia dwudziestego szóstego sierpnia, co jest jednocześnie ustanowieniem święta matki boskiej częstochowskiej. Rok 1908 usmy to zezwolenie na wpisanie jednego z wezwań o charakterze podkreślającym stosunek polski do matki boskiej do litanii loterańskiej. Oprócz tego z jego ręki polskie diecezje oraz duchowieństwo otrzymywało bardzo wiele tytułów i przywilejów, które z całą pewnością były zasłużonymi. Mimo, że polska tak naprawdę w czasie tym nie istniała bezpośrednio na mapie, doceniał on jednak starania ludzi, w których cały czas trwał polski duch.
W latach siedemdziesiątych wieku dwudziestego założone zostało kapłańskie bractwo noszące imię właśnie świętego Piusa dziesiątego, jest to ruch, którzy sprzeciwiać będzie się niektórym z reformom, które zapoczątkowane zostały przez sobór watykański drugi. W szczególności w przypadku tym chodzić będzie o zmiany mające miejsce w liturgii i o dążenia o zabarwieniu czysto ekumenicznym. Założyciel tego bractwa, jeden z ówczesnych arcybiskupów, rozpoczął wyświęcenia kolejnych biskupów bez zgody papieża i pomimo licznych ostrzeżeń i zawieszenia w posłudze, został on ekskomunikowany z ręki Jana Pawła drugiego. Kwestia sporna to przede wszystkim obecne ważność tejże ekskomuniki, ponieważ w momencie ogłoszenia tejże deklaracji istniał stan domniemanych przeszkód kanonicznych, są to już jednak niuanse i kruczki prawa kanonicznego, które nierzadko jest pogmatwane tak samo jak cywilne i państwowe. Jedno jest pewne nałożona została na niego jedna z najsroższych kar w kościele katolickim.
Kres życia
Dokładnie dziesięć lat po wybraniu na papieża pius dziesiąty doznaje poważnego zawału serca. Rok później natomiast popada w chorobę i już nigdy z niej nie wychodzi, a wydarzenia powiązane z pierwszą wojną światową tylko wpływają na jeszcze większe pogorszenie jego stanu. Jego śmierć nastąpiła w Rzymie, w miejscu gdzie piastował swoją posługę, w godzinach nocnych, dokładnie dnia dwudziestego sierpnia roku 1914. Jego ostatnimi słowy były wypowiedziane całkowicie przed śmiercią do jednego z pracowników i brzmiały, poddaje się całkowicie.