Boże Ciało
Poprawniejsza nazwa tego święta w kościele katolickim to Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, która obchodzona jest ku czci Najświętszego Sakramentu i jest jednocześnie świętem nakazanym. W czasie tym wierni będą szczególnie wspominać moment ostatniej wieczerzy, kiedy miejsce miało przeistoczenie chleba i wina w ciało oraz krew Jezusa Chrystusa i tym samym dopełnienie starotestamentowych proroctw oraz danie ludziom eucharystii. Pamiątka tego wydarzenia obchodzona jest przez kościół także w okresie Wielkiego Czwartku. Sama uroczystość ustanowiona została na rzecz działań jednej z błogosławionych kościoła katolickiego. Pod jej wpływem w pierwszej połowie wieku trzynastego takowa uroczystość ustanowiona została w jednej z francuskich diecezji. Później rozszerzyła się ona na cały kraj. Katolicy wierzą, że kilkadziesiąt lat później od tego wydarzenia miejsce miał cud eucharystyczny, kiedy hostia w rękach księdza, który wątpił w przeistoczenie, czy też mówiąc dokładniej w transsubstancjację księdza zaczęła krwawić. W czasie tego święta miejsce ma procesja ulicami miast oraz wsi wraz z najświętszym sakramentem.
Boże Ciało w Polsce
Jeśli chodzi o nasz kraj to uroczystość ta po raz pierwszy wprowadzoną została na początku wieku czternastego, przez biskupa diecezji krakowskiej. Dokładnie sto lat później na synodzie gnieźnieńskim uznana została właśnie za powszechną uroczystość, która obchodzona jest obecnie we wszystkich kościołach na terenie państwa. W późnym okresie średniowiecza oraz w czasach odrodzenia do największych sanktuariów kultu Bożego Ciała właśnie w naszym kraju zaliczał się kościół w poznaniu pod tym właśnie patronatem. W Polsce obchody tejże uroczystości powiązane będą bezpośrednio z procesją wraz z najświętszym sakramentem po ulicach danej parafii. Procesja zatrzymuje się kolejno przy postawionych czterech ołtarzach, gdzie miejsce ma czytanie fragmentów z Ewangelii powiązanych tematycznie z tym wydarzeniem. Do połowy wieku dwudziestego po święcie tym obchodzona była także oktawa. W Polsce na prośbę episkopatu polski zachowano cały czas zwyczaj procesji w czasie oktawy, jednak w samych mszalnych formularzach oktawy się już nie stosuje. Z bożym ciałem wiązać będzie się także bezpośrednio uroczystość najświętszego serca pana Jezusa, która obchodzona jest zaraz po zakończeniu oktawy Bożego Ciała.
Procesja
W kościele katolickim jest to procesja eucharystyczna, która odbywa się w momencie obchodów Bożego ciała i jest ona z pewnością jedną z najbarwniejszych i najwznioślejszych procesji w całym okresie roku liturgicznego w koście katolickim. Prowadzona jest ona przez księży z danej parafii, którzy niosą w swych rękach Najświętszy sakrament, zatrzymując się z nim w czterech kolejnych stacjach, z wybudowanymi na tą okazję ołtarzami, gdzie z tego miejsca udzielane jest błogosławieństwo właśnie najświętszym sakramentem.
Cud eucharystyczny
Cud eucharystyczny sam w sobie jest zespołem zjawisk, które uznawane są przez wyznawców wiary chrześcijańskiej za co najmniej nadprzyrodzone i powiązane z sakramentem eucharystii ustanowionym przez Jezusa. Dogmat kościoła katolickiego, który spisany został w wieku trzynastym podczas czwartego już soboru laterańskiego stwierdza iż w momencie trwania mszy świętej chleb oraz wino zamienione zostaje w rzeczywiste ciało i krew Jezusa Chrystusa, gdzie proces ten nazywany jest transsubstancjacją, czy też inaczej przeistoczeniem. Według kolejnych przekazów cuda eucharystyczne miały miejsce przeważnie w momencie kiedy księża celebrujący eucharystię powątpiewali w takową właśnie przemianę i miały przede wszystkim na celu wzmocnienie w nich wiary oraz wartości ich kapłańskiej posługi, gdzie przez ich ręce dokonują się wręcz rzeczy mistyczne i najważniejsze dla naszej wiary. Do najważniejszych cudów eucharystycznych zaliczyć będziemy mogli te, które miały miejsca kolejno w Lanciano, co przypadało na wieku ósmy, oraz następnie w Bolsenie i Orvieto, te natomiast były już późniejszymi, miejsce miały w drugiej połowie wieku trzynastego, w zbliżonych do siebie odstępach czasowych.
Lanciano
Lanciano jest włoską miejscowością, w której według historycznych świadectw miejsce miał właśnie cud eucharystyczny w okresie wieku ósmego. Według relacji zachowany w jednym z okolicznych klasztorów, kapłan zakonu świętego Bazylego odprawiał msze święte. Bardzo często zdarzało mu się powątpiewać w przeistoczenie i w momencie kiedy skończył on wypowiadanie słów konsekracji hostia w jego rękach zmieniła się w okrągły fragment ludzkiego ciała, a wino bezpośrednio w krew. Ciało pozostało nienaruszonym, natomiast krew w kielichu zamieniła się w pięć różnej wielkości bryłek, które po uzyskaniu zezwolenia od biskupa zostały zważonymi. Jak się okazało ciężar jednej był równy ciężarowi pięciu, ciężar dwóch równych, ciężarowi trzech, a ciężar bryłki najmniejsze równy ciężarowi bryłki największej, gdzie zjawisko to powtórzyło się w wieku szesnastym. Hostia oraz bryłki krwi pierwotnie umieszczone zostały w relikwiarzu, który wykonano z kości słoniowej, został on jednak w osiemnastym wieku wymieniony na nowy, wykonany ze złota oraz kryształu, który przybrał kształt monstrancji. Fragment ciała jest umocowany tak jak hostia, w monstrancji, bryłki krwi natomiast znajdują się w krysztale, który wyrzeźbiony został na kształt kielicha. Relikwie te obecnie znajdują się cały czas w kościele świętego Franciszka w Lanziano, czyli tam gdzie wszystkie wydarzenia miały bezpośrednio swoje miejsce. Relikwie badane były kilkadziesiąt lat temu, gdzie badania wykazały, że krew należąca jest do człowieka o grupie AB, która jest charakterystyczną dla mieszkańców terenów Palestyny, a cząstki ciała to fragment mięśnia sercowego.
Bolsena
Połowa wieku trzynastego to kolejny cud eucharystyczny, tym razem miał on miejsce w Bolsenie, gdzie pielgrzymujący do Rzymu praski ksiądz zatrzymał się na odpoczynek. W czasie odprawiania przez niego mszy świętej hostia w jego rękach zaczęła krwawić. Natychmiast pokazał on to papieżowi, który w tym czasie przebywał w Orvieto, ten natomiast ogłosił iż miejsce miał cud eucharystyczny, co wpłynęło między innymi właśnie na ustanowienie w roku 1264 święta Ciała i Krwi Pańskiej, czyli inaczej mówiąc Bożego Ciała.