Dawid
Jak podają legendy i historie dotyczące króla Dawida miał on być najmłodszym pośród ośmiu synów Jessego co powodowało, że w domu pełnił raczej funkcje podrzędne – do jego podstawowych zajęć należało wypasanie owiec. Dawid namaszczony został na króla przez jednego z sędziów i jednocześnie proroków, dokładniej mówiąc Samuela, który namaścił także poprzedniego z królów – Saula. Z czasem znajduje się on na dworze właśnie tego króla, kiedy podejmuje wyzwanie jednego z filistyńskich wojowników zwanego goliatem. Nagrodą za jego zabicie miało być małżeństwo z córką samego króla. Dawidowi udaje się pokonać potężnego mężczyznę i po jego zabiciu zyskuje on sympatię władcy, szybko jednak ją traci, kiedy król dostrzega że w ludowych pieśniach młodzieniec jest wywyższany nawet ponad samego króla. Pomimo to przyznaje on mu dowództwo nad armią i żywi nadzieję, że Dawida spotka klęska. Dawid początkowo ukrywa się wraz ze swoimi zwolennikami w krajach sąsiednich, czy też przebywa na pustyniach. Saul kilkukrotnie podejmuje daremne próby jego schwytania. Podczas ich trwania kilka razy dawidowi udawało się dostawać potajemnie do obozów Saula gdzie darował królowi życie uzasadniając to tylko nietykalności namaszczonej osoby króla. Następnie przez pewien czasy służy on na dworze króla Filistynów, skąd jednak zostaje wygnany.
Dawid Królem
W momencie kiedy Saul umiera Dawid zgodnie z koncepcją świętej osoby pomazańca skazuje na śmierć żołnierza, który był winny zabójstwa Saula, pomimo tego, że król sam go o to poprosił. Następnie udaje się on do Hebronu, gdzie oficjalnie ogłoszony zostaje królem Judy, czyli największego z izraelskich pokoleń. Po krótkim okresie walk z synami Saula i po ich śmierci zostaje on królem całego Izraela co datowane jest na rok 1008 przed naszą erą, czy też jego okolice. Atakuje on następnie swoich niedawnych sojuszników, czyli Filistynów i także podbija ich ziemie, wliczając do tego wiele, wiele innych pomniejszych ludów. Po zakończeniu tychże podbojów rozciąga on swoje państwo od Eufratu po północnej stronie, aż do potoku egipskiego na południu.
Król Dawid
Bardzo często Dawid określany jest także mianem króla Izraela. Jest on jedną z postaci biblijnych, która żyła na przełomie drugiego i pierwszego tysiąclecia przed naszą erą. O królu tym będzie mowa bardzo obficie przede wszystkim w starym testamencie, gdzie znany jest on przede wszystkim z powodu księgi psalmów, której autorstwo jest właśnie mu przypisywane. Do jego głównych zasług, którym zawdzięcza sobie swoją pozycję w narodzie izraelskim będzie przede wszystkim jednocześnie przez niego społeczności żydowskiej w jeden narodów. Zapisał on się dodatkowo jako doskonały wódz prowadzący wojska w pamięci swoich poddanych. Oprócz tego Dawid pojawia się także w historii o goliacie gdzie miał on przy wykorzystaniu samej procy powalić na ziemię ogromnego mężczyznę, zagrażającego życiu jego oraz jego rodziny. Oprócz tego Żydzi jak i chrześcijanie wierzą, że to on sprowadził arkę przymierza do Jerozolimy i zaplanował budowę nowej świątyni jerozolimskiej, której pozostałości w postaci ściany płaczu cały czas będziemy mogli podziwiać pomimo upływu ponad trzech tysięcy lat.
Działalność
Rozpatrując działalność Dawida w czasie jego działania trzeba zwrócić uwagę na dwa jej aspekty, a między innymi aspekt polityczny oraz jednocześnie aspekt religijny. Jeśli chodzi o politykę to do głównych dążeń Dawida zaliczyć będziemy mogli przede wszystkim chęć zjednoczenia wszystkich plemion izraelskich, odparcie wrogów i jednoczesne powiększenie terytoriów całego państwa. Dawidowi udaje się podbić i włączyć do swojej monarchii wiele kolejnych prowincji, graniczących z jego rozrastającym się państwem. Oprócz tego ujarzmia on Filistynów, pozostawia im jednak autonomię oraz własnych monarchów. W okresie najlepszego funkcjonowania całego imperium jego rozległość była wręcz ogromną i niewyobrażalną – w przybliżeniu w skład całej Dawidowej monarchii wchodziły dzisiejsze tereny Izraela, Palestyny, Syrii oraz Jordanii. Jeśli chodzi o działalność religijną to będzie się Dawidowi przypisywało przede wszystkim sprowadzenie do Jerozolimy Arki przymierza, a oprócz tego zaplanowanie budowy ogromnej świątyni jerozolimskiej. Oprócz tego uznawany będzie on za tego, który rozpoczyna kul Jahwe na terenie Jerozolimy. Dawid był człowiekiem głęboko religijnym, wskazują na to między innymi psalmy, które tworzył stanowiące większość dzieł znajdujących się w księdze psalmów – z resztą to właśnie jemu przypisywać będzie się autorstwo samej tej księgi, chociaż znaleźć będziemy mogli tam także utwory innych osób, na przykład jeden psalm Mojżesza i tak dalej. Symbolikę Dawida zauważyć będziemy mogli między innymi w społeczeństwie żydowskim, gdzie podawany jest jako wzór władcy idealnego. Znana nam dobrze wszystkim sześcioramienna gwiazda Dawida jest obecnie symbolem ojczyzny Żydów.
Sztuka
Król Dawid jako jedna z postaci biblijnych bardzo często był natchnieniem i jednym z głównym motywów dla malarzy, rzeźbiarzy, w późniejszym okresie także pisarzy i filmowców. Do jednych z najpopularniejszych dzieł go przedstawiających zaliczyć będziemy mogli rzeźbę wykonaną przez Michała Anioła na początku szesnastego wieku. Oprócz tego postać izraelskiego króla w kamieniu odwzorowywali Donatello, Verrocchio, Bernini oraz Mercie i wielu, wielu innych tym właśnie podobnych. Książki dotyczące Dawida powstawały głównie w ostatnich dziesięcioleciach wieku dwudziestego, jedną z nich napisał między innymi Joseph Heller. Do najpopularniejszych filmów natomiast zaliczyć będziemy mogli Dawida i Betszebę, z udziałem Gregorego Pecka oraz Króla Dawida gdzie w głównej roli występuje Richard Gere.
Rzeźba – Dawid
Rzeźba wykonana przez Michała anioła i prezentująca nagą postać Dawida w momencie podjęcia decyzji o zmierzeniu się z goliatem jest jednym z ważniejszych dzieł sztuki i spuścizną wcześniejszych wieków. Rzeźba Dawida jest dosyć dużą posiada bowiem ponad pięć metrów wysokości. Pierwsze co zauważamy w jej przypadku to przede wszystkim doskonałe proporcje oraz dbałość o każdy z możliwych detali. Artysta starał się wyrzeźbić nawet naczynia krwionośne, które mimo upływu wieków dalej na rzeźbie są zauważalne. Po zakończeniu rzeźbienia posąg został umieszczony obok wejścia do Starego Pałacu na placu Signoria w Watykanie, gdzie symbolizować miał wolność zdobytą przez mieszkańców miasta oraz ich gotowość do obrony miejsca swojego zamieszkania. Dawid w tamtym miejscu znajdował się przez prawie czterysta lat. W latach siedemdziesiątych wieku dziewiętnastego przeniesiono go do specjalnej Trybuny Dawida, aby uchronić go przed zniszczeniem oraz ptakami, które upodobały go sobie jako miejsce do odpoczynku.
Gwiazda Dawida
Ta sześcioramienna gwiazda inaczej zwana będzie także Tarczą Dawida. Składa się ona z dwóch zachodzących na siebie wertykalnie trójkątów o równych ramionach, przeważnie także równobocznych, które będą odwrócone do siebie wierzchołkami. Wierzchołki tejże gwiazdy znajdować będą się na okręgu w punktach, które odpowiadają godzinom parzystym na tarczy zegara. Jako symbol występowała już przed naszą erą, a dokładniej w siódmym wieku, co potwierdzają prowadzone badania archeologiczne w okolicach Sydonu.