Pismo Święte
Stary testament razem z nowym testamentem tworzyć będą pismo święte.
Stary Testament
Stary testament powstawał w przeciągu wielu wieków, a do najstarszych pieśni zaliczyć będziemy mogli tekst znajdujący się w księdze sędziów, a mianowicie pieśń Debory, który pochodzić będzie sprzed siedmiu wieków przed naszą erą. Stary testament stworzony był w języku hebrajskim, jednak już w czasach antycznych miejsce miało jego przetłumaczenie na grekę. Do najstarszych tłumaczeń zaliczymy to, które pochodzi z okresu trzeciego wieku przed naszą erą i stworzone miało być dla licznych gmin żydowskich działających na terenie Grecji. Dopiero w piątym wieku powstaje dokładny przekład starego testamentu na łaciński przez Hieronima – miał on wykorzystywać do tego oryginalne hebrajskie teksty, jednak posługiwał się nierzadko także wersją grecką, czyli tak zwaną Septuagintą. Sam Hieronim nie uważał jednak ksiąg później uważanych za natchnione do ich kanonu. Takowe opinie istniały także wśród chrześcijańskich uczonych już w okresie renesansu. Jednym z odrzucających księgi tego rodzaju był papież Grzegorz wielki.
Nowy Testament
Pismo święte Nowego Testamentu to Druga część Biblii.
Nie jest jej intencją zastąpienie Biblii Hebrajskiej, nie stanowi do niej dodatku, lecz przeciwnie jest jerj wypełnieniem i przedstawieniem wydarzeń Starego Testamentu w Nowym świetle.
Zatem nazwy „Stary” i „nowy testament” pojawiły się później w Ii wieku n.e. W tych księgach opisane zostało zarówno Stare jak i nowe Przymierze. Pierwsze księgi powstały po zmartchwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Napisane one zostały przez Apostołów w różny sposób i dla różnych okazji. Powstał wkrótce zbiór pism który zainaugurował nowy i ostateczny etap Biblii.
Na Nowy Testament składają się księgi: 4 Ewangelie: Mateusza (Mt); Marka (Mk); Łukasza (Łk) i Jana (J); Dzieje Apostolskie (Dz), listy apostolskie – 21: do Rzymian (Rz); I List do Koryntian (1 kor); 2 List do Koryntian (2 Kor); List do Galatów (Ga); List do Efezjan (Ef); List do Filipian (Flp); List do kolosa (Kol); 1 List do tessaloniczan (1 Tes); 2 List do tesaloniczan (2 tes); 1 List do Tymoteusza (1 Tm); 2 List do Tymoteusza (2 Tm); List do Tytusa (TT); List do Filomena (Flm); List do Hebrajczyków (Hbr); List Jakuba (Jk); 2 Listy św. Piotra (1,2 P); 3 Listy św. Jana (1,2,3 J); List judy (Jud). Całośc zamyka Apokalipsa (Objawienie św. Jana – Ap).
Kanoniczność
Z czasem kiedy chrześcijaństwo zaczęło się rozwijać i zwiększała się liczba chrześcijańskich pism traktujących o wierze pojawiać zaczął się w całkowicie naturalny i zrozumiały sposób problem związany z konieczność ustalenia które z danych pism powinny zostać uznane za apostolskie, natchnione oraz kanoniczne. W wyniku długotrwałych procesów formowania się tegoż kanonu powstał w końcu zbiór dwudziestu siedmiu ksiąg Nowego Testamentu, który jest przyjmowany za obowiązujący prawie w przypadku wszystkich wyznań i kościołów prawosławnych, protestanckich oraz katolickich. Trzon tego kanonu kształtował się już w drugim wieku, w okresie tym jednak niektóre księgi musiały oczekiwać na włączenie do kanonu, gdyż spowodowane było to kwestionowaniem ich autentyczności. Niektóre księgi oprócz tego posiadały lokalnie status natchnionych mimo iż nie znalazły się bezpośrednio w kanonie. Przy ustalaniu kanoniczności odwoływano się do kilku podstawowych zagadnień, a mianowicie kto jest źródłem informacji, czy nie występują różnice co do pozostałych pism, czy dany tekst posiada akceptację wśród większości gmin chrześcijańskich oraz czy jest on zgodny z doktryną ortodoksyjną. Do ostatecznych etapów zamykania tegoż kanonu z całą pewnością przyczyniły się prześladowania chrześcijan, które miały jeszcze miejsce na początku czwartego wieku, obejmowały między innymi konfiskatę chrześcijańskich ksiąg. Przełożonym kościołów były więc potrzebne ustalenia, które księgi uznać za święte, aby móc je skutecznie chronić, a w ręce rzymskich władz oddawać pisma wagi mniejszej.
Apokryfy
Mianem apokryfów będziemy określali przede wszystkim księgi posiadające wyraźne zabarwienie religijne, które pochodziły będą z przełomu okresu naszej ery. Księgi takowe uznawane są przez kościół katolicki za nienatchnione, będą one więc istniały w niezgodzie z doktryną tegoż kościoła, w szczególności to księgi niewchodzące w skład Biblii. W przypadku chrześcijaństwa wyróżnimy szereg apokryfów, między innymi ewangelii i ksiąg, które na początku naszej ery uznane zostały za nienatchnione i nie trafiły do kanonu Nowego Testamentu. Księgi te są jednak bardzo cennym elementem badań naukowców oraz badaczy, którzy zagłębiają się dokładniej w historię związaną z Chrystusem.